Eskidir duvardaki ağ
örümcekte eskiden
ve hep boştur ağ
ben düşünceye kadar

bilir beklemeyi örümcek
hüzün de bekler
sevinçte bekler
yaz kış bekler
ve -mutlaka- der
bu adam
bu zokayı yutacak

beklemeyi bilir örümcek
mağara sakinliğinde
ağ sessizliğinde
sabah akşam bekler
ölüm kalım bekler

vedat nusret torun