Her şairin bir suçu vardır mutlaka
bakışlarına uzaklar bürünür onların
hiçbir yer bir daha özlemez
hiç kimse beklemez bir daha onları
en çok kendilerini öldürmüşlerdir
unutulurken
en çok kendilerini unutmuşlardır
giderken

Her şairin bir suçu vardır mutlaka
ve gözlerinde görmeyen bir tarafı
nereye baksa kör, kime dokunsa
düşmeyen bir tetiğin korkaklığı
sağır, hangi geceye sığınsa
bırakırken ruhundaki fırtınaları

Her şairin bir suçu vardır mutlaka
rüzgârın uçurum kenarında kalakaldığı

Vedat Nusret Torun