Kuşların kanatları uzadı

uzadıkça uzadı sabahın renklerine

kanatlar değdi içimde ki seslere

suskunluğu da ekledim

sensiz uyanmanın nöbetine

birden oldu her şey

beklentisiz

su sesi damladı ilkin gözlerim de

yeryüzünde senin olmadığın bir yer de

ekmek sesi kırıldı sonra paylaşımsız

ve tüm hüzünler pusu da

yokluğunun sesi düştü âlemin ortasına

birden oldu her şey

apansız

ne kadar çabuksa bir çocuğun ağlaması

ne kadar güçse acının anımsanması

ne kadar beklenmedik ve şaşkınsa sevda

sancının sesi nasılsa

tüm hisler pusu da

açıldı sesin çağlayarak kollarıma

yangınlar çöktü kuşların kanatlarına

Vedat Nusret Torun