Adamın Durumu-Kıyıdan Kıyıya
Bir yerlerden daha hatırlıyorum
karşımda duran dinginliğin kokusunu
köpüklenemeyen kıpırdanmalar değil de sanki
bana bakma diyen birdenizinsesinden
yaşadığım tanıdık bir tedirginlik bu
beni anlama diyen şiirlerin gözlerinden
Kim bıraktı maviliğin kenarına bu kıyıyı
böylesine uzun ve durağan
nedir bu yanı başında
kendinden emin bir kadının saçları gibi
toplanan ve kendiliğinden dağılan
bir yerlerden daha hatırlıyorum baktıkça maviliğe
beyaz bir kadının teninden geçmeyi
sonra kararsızca irkilerek
esmer bir kadının teninde durmayı
durduğum yerler dışımın sayısız kalabalığı
Oysa biz burada
budenizin orta yerindeki kıyısında
kaç kişiyiz ki toplasak
Bir martı uçtu yalpalayarak
kanatlarında ağır ve güneşsiz gökyüzü
iki kadın gülüştü
dişlerinde çarpık kahkahalarıngörüntüsü
ben bir çocuğu korkuttum
yada çocuk değildi de
içimde esrik bir korkuyu susturdum
ağlamak isteyen
ama ağlayamadıkça tepinen
ve büyük kelimelerle bakan bir korkuyu
Bilmem ki
bu dört yalnızlık beni nereden buldu
ve kim topladı
bu dört yalnızlıkla yalnızlığımı
sonra orta yerimden bu ıssızlığa böldü
kıyıdan kıyıya geçerken düşüncelerim
Denizin bu orta yerindeki kıyısında
bu kadar çok yalnızlığı içime kim koydu
karşımda duran dinginliğin kokusunu
köpüklenemeyen kıpırdanmalar değil de sanki
beni anlama diyen şiirlerin gözlerinden
Kim bıraktı maviliğin kenarına bu kıyıyı
böylesine uzun ve durağan
nedir bu yanı başında
kendinden emin bir kadının saçları gibi
toplanan ve kendiliğinden dağılan
bir yerlerden daha hatırlıyorum baktıkça maviliğe
beyaz bir kadının teninden geçmeyi
sonra kararsızca irkilerek
esmer bir kadının teninde durmayı
durduğum yerler dışımın sayısız kalabalığı
Oysa biz burada
bu
kaç kişiyiz ki toplasak
Bir martı uçtu yalpalayarak
kanatlarında ağır ve güneşsiz gökyüzü
iki kadın gülüştü
dişlerinde çarpık kahkahaların
ben bir çocuğu korkuttum
yada çocuk değildi de
içimde esrik bir korkuyu susturdum
ağlamak isteyen
ama ağlayamadıkça tepinen
ve büyük kelimelerle bakan bir korkuyu
Bilmem ki
bu dört yalnızlık beni nereden buldu
ve kim topladı
bu dört yalnızlıkla yalnızlığımı
sonra orta yerimden bu ıssızlığa böldü
kıyıdan kıyıya geçerken düşüncelerim
bu kadar çok yalnızlığı içime kim koydu
vedat nusret torun
Kategori: YalnızlıkOkunma Sayısı: 2945