Kapılar yalnızlığa açıldı
düştü figanlarla gözlerime
yollardaki ölgün kuytuların yankısı
her köşe başında karanlığa sessiz doğum
karanlığı kurcalayan gölgelerin kazıntısı

Süzüldü dağlardan bulutlar tutuşan sırlarıyla
tomurcuklar büyüyen yalnızlıklarına saçıldı
kendini yakan derin bir hüzün başlangıcında
ruhumun alnına umarsız bir sevda çakıldı

Geçti içimi yırtarak sessizliğin uğultusu
dağlar çöktü
duruldu umutlarımın bulanık suyu
mavera misali muştuları beklerken ben
yuvasından uzak bir ceylan
uykusunda vuruldu

Kapılar yalnızlığa açıldı
derin bir hüzün başlangıcında
yeniden doğdu yalnızlık
çatlayan göz pınarlarım da
her sokakta bir rüzgar doğdum, asi
her köşe başında sağır bir adım sesi

vedat nusret torun