Gözlerinden çoğalan ihtilâlin
iflâhsız esiriyim
sevdanın milâdını sorarken bakışların
ve delişmen bir buhranken
bütün güzellikler
katmer katmer büyüyen iştiyakının
vuslat sancısını taşıyan
amansız divanesiyim
ruhuma sakladığım son kurşun gözlerin

Esrarlı efsaneler
peşinden gelirken bakışlarının
saltanatlarını çiğneyerek tüm çiçekler
bozkırların çorak susuzluğuyla sana açılır
gözlerin mecnun esaretimin
yeşil tılsımıdır

Rüzgâr da bilir
kokun hep dağların ahenginden gelir
derin sessizliğe gömülür vadiler
uçurumlar birbirine düşer
düşerim gözlerine
gözlerin kanıma girer

Gözlerin
bin bir hışımla bakışın
gözlerin
kim bilir
bu beni kaçıncı yakışın
gözlerin
yüzümde hırçın ellerin

 

 

vedat nusret torun